Ma
boh... secand me al mond al va mel. O sarò me' ca soun stran. Al
mond ultimemeint, al peinsa ai nadroun liber, al s'divid tra qui chi
disen " i stracomunitari i ghàn diritt ed vniir ché " , e
qui chi disen " i ghàn da ster a cà sua ", a ghè quii
chi peinsen cag sia da fer di miracol ecc. , a ghè quii chi magnen la roba ed goldrache, quèla c'la vin da vega, a ghè quii chi traten al can, meii che i fiol, e ppò ag nè cà xe stufemmia a pinserli tutti. Ecco, invece mè, a soun stran e
divers. Mè a ghò in meint la mè fameia, nurmela, al lavor, e 'na
quelch pugnetta in testa, in merito ala zinta c'la sta mel, dal me
bandi, par via dal teremot.
Dal rest, in fonda, m'in cieva 'n caz. Ma propria 'n caz. Al so. A soun stran. Pazinza. M'in frega 'n caz li stess. A me am pies dimandi, eser axè. E a ghò anc un poc ed peina par quii normeel dal dè d'incò. Caz lor. Xi van in tal fos, minga goia da anderegh anca me. A mè am pies eser stran.
Dal rest, in fonda, m'in cieva 'n caz. Ma propria 'n caz. Al so. A soun stran. Pazinza. M'in frega 'n caz li stess. A me am pies dimandi, eser axè. E a ghò anc un poc ed peina par quii normeel dal dè d'incò. Caz lor. Xi van in tal fos, minga goia da anderegh anca me. A mè am pies eser stran.
Davide Boldrin
Nessun commento:
Posta un commento